Little King ผู้พิทักษ์ อาณาจักรจิ๋ว

กรุงเทพมหานคร ปี 2034 ณ ห้องทดลองแห่งหนึ่ง บนห้องดาดฟ้า
ของตึกที่สูงที่สุดใจกลางมหานครที่คลาคลั่ง ไปด้วยผู้คน  บริษัท ที่ใช้ชื่อว่า Lion ได้ทำการทดลองอยู่ที่นี่เป็นเวลานานเกือบ 2 สัปดาห์

สัญลักษณ์ หัวสิงโต ที่ติดทั่วเมืองนั้น คงการันต์ตีถึงผลงาน การทดลองได้เป็นอย่างดี หลายต่อหลายครั้งที่การทดลอง ของLion นำมาซึ่งประโยชน์แก่มวลมนุษยชาติ มากมาย เช่น การทดลองเปลี่ยนพันธุกรรมของ แมลงหลายๆ ชนิด เช่นการทำให้ยุงหันไปดูดน้ำหวานเหมือนผีเสื้อ แทนการดูดเลือด ซึ่งได้รับรางวัลการทดลองแห่งปี ใน ปี 2027 และการทดลองที่สร้างชื่อให้ Lion ในปีที่แล้ว ที่โด่งดังทั่วโลกก็คือ การทำให้ แมลงสาป กลายเป็นแมลงสาปป่า นั่นหมายความว่าทุกบ้านจะไม่มีแมลงสาป อีกต่อไป     เป็นความสำเร็จที่แม้แต่ ประเทศมหาอำนาจ หลายๆประเทศ ต้องยกนิ้วให้ กับฝีมือนักวิทยาศาสตร์ไทย 
 

ในปีนี้ Lion วางแผนที่จะดัดแปลงพันธุกรรม ของสัตว์ ใหญ่ให้กลายเป็น สัตว์เลี้ยงตัว จิ๋ว ซึ่งได้งบประมาณ อันมหาศาล จากเศรษฐีหนุ่มลูกครึ่งรายหนึ่ง นามว่า ดาม่อน โดยต้องการนำสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดอย่างวาฬ มาเลี้ยงในตู้เหมือนปลาทอง ซึ่งเป็นงานที่ค่อนข้างท้าทาย สำหรับLion เป็นอย่างมาก  อย่างไรก็ตามยังเป็นที่ถกเถียงกันในแง่ของนักอนุรักษ์ ซึ่งมองว่าเป็นการทรมานสัตว์ และได้ยื่นฟ้อง Lion ในหลายๆโครงการ แต่ไม่เป็นผล เนื่องจาก เงินสินบน ที่ทางผู้จ้างที่ให้กับ คณะกรรมการตรวจสอบนั้นมหาศาลเหลือเกิน เช่นเดียวกันกับโครงการนี้ ที่ใช้เงินไปราว26ล้านบาท กับการได้ใบอนุมัติโครงการ

            ในห้องทดลอง  ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ มากมาย สายระโยงรยางค์  นั้นเงียบสงบ นักวิทยาศาสตร์ราว20คน ตั้งหน้าตั้งตา  ทำงานของตนอย่างเต็มที่ จนกระทั่ง “ได้แล้ว นี่แหละ ใช่เลย ทุกคนมารวมตัวกันที่ โต๊ะประชุมด่วน” ชายวัยกลางคน ผู้ หนึ่งเปล่งเสียงพูด ด้วยสีหน้า  ยิ้มแย้ม  เมื่อทุกคนมารวมตัวกัน โต๊ะตัวใหญ่ที่วางตรงกลางห้องก็ดูจะเล็กไปถนัดตา “ผมขอ ขอบคุณทุกคนที่ตั้งใจทำงานกันอย่างเต็มที่ คุณ โจ คุณหาตัวอย่างเลือดของวาฬได้ดีมาก ส่วนคุณ ซาร่า การย่อขยายโมเลกุลในไม่กี่นาทีถ้าไม่ไดคุณที่คอยเช็คอวัยวะสำคัญ อย่างหัวใจ กับสมองของวาฬเผือกตัวนี้ก็คงแย่แน่ คุณ เซม่อน คุณ มารอน คุณ สมิท ทุกคนในที่นี้ มีส่วนสำคัญ จริงๆกับหน้าประวัติศาสตร์นี้”  เสียงปรบมือดังลั่นห้องหลังจาก ชายผู้นี้ได้ เปิดผ้าคลุม ตู้ปลา ใบใหญ่ออก  ข้างในคือ วาฬ น้อยว่ายน้ำเล่น อยู่ เหมือนปลาทองไม่มีผิด  “ เยี่ยมยอดมากเลยครับ ดร.สุทิน ผมตัดสินใจไม่ผิดจริงๆที่จ้างพวกคุณทำโครงการนี้”  ดาม่อน พูดพรางชื่นชมวาฬน้อย ตัวแรก ของโลก ที่ไม่กี่อึดใจ ก็จะเข้าไปเป็นสัตว์เลี้ยงสะสมของ เศรษฐีหนุ่มผู้นี้ 
“ ผมก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างมากครับ ที่ได้ร่วมงานกับคุณชายดาม่อน  และนี่
เป็นของแถมเล็กน้อยจากโครงการเราครับ” สุทิน พูดพร้อมหยิบหลอดแก้วขนาดเท่าปากกาหัวโต ด้านปลายเป็นเข็มซึ่งถูกหุ้มด้วย พลาสติกแข็งอีกหนึ่งชั้น ด้านในบรรจุ ของเหลวสีน้ำเงิน “ นั่นอะไรหรือ” ดาม่อนชายลูกครึ่งถามด้วยความสงสัย
“ มันคือสารย่อโมเลกุลครับ ใช้ได้กับสัตว์ทั่วไป ที่ไม่ใหญ่มากนัก เช่นสุนัข หรือแมว เมื่อฉีดเข้ากล้ามเนื้อสัตว์เหล่านี้จะหดเล็กลงทันที ไว้เล่นสนุกๆครับ” สุทินพูดพร้อมยื่นหลอดแก้วให้ ดาม่อน “ของแถมงั้นหรอ น่าสนุกดีนะครับ” เสียงหัวเราะดังลั่นห้องทดลอง  

            ป๊อกๆๆๆๆ เสียงเคาะประตู ทำให้ห้องทดลองที่ก้องไปด้วยเสียงหัวเราะ เงียบลงอีกครั้ง  ทันทีที่เปิดประตู ทุกคนในห้องก็ต้องตกใจ กับเจ้าหน้าที่ ของรัฐบาลราว 40 คนที่ยืนเรียงกัน ราวกับมาจับกุมยาเสพติดยังไงอย่างงั้น  ชายร่างสูงใหญ่ ที่อ้างตัวว่าเป็นเจ้าหน้าที่ ของรัฐ พูดขึ้นพร้อมโชว์หมายค้น
“สวัสดีครับทุกคน ผม ร้อยเอก อมร จงอยู่ดี  หัวหน้าชุดจับกุมคดี
ให้สินบนเจ้าหน้าที่รัฐ เรามีหลักฐาน พร้อมจับกุมพวกคุณทุกคน  และมีคำสั่งจากรัฐบาลให้ยกเลิกโครงการทุกโครงการของพวกคุณทั้งหมด โดยทางเราจะขอควบคุมพื้นที่การทดลองรวมไปถึงอุปกรณ์ทุกอย่างในห้องนี้ไว้ก่อน ต้องขออภัยทุกคนด้วยครับ” พูดจบ ก็มีเจ้าหน้าที่ราวๆ 10 คนมาตรวจสอบอุปกรณ์ต่างๆในห้อง เจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งก็ได้ไปควบคุมตัวทุกคนออกจากห้องทดลองทันที ดาม่อน ที่อยู่ในอาการตกใจ รีบหยิบหลอดแก้ว ซึ่งเป็นของแถมจาก สุทิน กำลังจะเก็บเข้ากระเป๋าเสื้อ
“ สิ่งนั้นก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการทดลองครับ เราต้องขอเก็บไว้ด้วยครับ” เสียงดังจากชายร่างสูง ทำให้ ดาม่อน ต้องหยุดชะงักลง “ถึงคุณจะเก็บเข้ากระเป๋า
เดี๋ยวทางเราก็ต้องค้นตัวอยู่ดีครับ”  เจ้าหน้าที่คนเดิมพูด พราง เอื้อมมือมาจะหยิบหลอดแก้วจากมือของดาม่อน แต่ด้วยความตกใจ ที่เห็นชายร่างสูงเอื้อมมือตรงเข้ามา ดาม่อน รีบสะบัดมือ ออกจากกระเป๋าเสื้อ  หลอดแก้ว หลุด จากมือโดยไม่รู้ตัว ลอย ลิ่ว ข้ามศรีษะ ของเจ้าหน้าที่ สองสามคนที่ยืนริม หน้าต่างกระจกใส เพล๊ง…. เสียงกระจกนิรภัยตรงหน้าต่างแตก เศษกระจกกระจาย พร้อมๆกับหลอดแก้วที่ลอยละลิ่ว จากชั้นดาดฟ้า ของตึกสูงระฟ้าปลิวหายไป ราวกับตกลงไปในห้วงเหวลึกสุดตา__.........